Nazwa własna Szczecina jest pochodzenia słowiańskiego. Średniowieczne pisane źródła historyczne są stosunkowo nieliczne i trudno z nich wyciągnąć konkretne wnioski. Dawniej panowało przekonanie, że nazwa miasta pochodzi od szczeciny. Inni wywodzili ją od słowa ściek (ponieważ wody odrzańskie w tym rejonie bardzo powoli „ściekają” ku Bałtykowi). Nowsze badania postawiły bardziej prawdopodobną tezę, że Szczecin wziął swą nazwę od słowa „szczyt”, które oznaczało tarczę, i przyrostka „-in” (Szczycin). Stare kroniki wspominają, iż miasto znajdowało się na trzech wzgórzach. Od tych szczytów powstałaby pierwsza nazwa Szczytno. Marian Gumowski na podstawie badań przeprowadzonych na starych pieczęciach miejskich uważał, iż pierwotna nazwa miasta brzmiała Szczycin. Istnieje również teza, która głosi że nazwa ta pochodzi od staroniemieckego słowa stette, co oznacza „twierdza”. Wysuwano także inne hipotezy nt. pochodzenia nazwy: „osada nad odnogą rzeki, tamą lub brodem” (szczotka), od szczotki jako bagiennej trawy, od rodzaju ostu, od imienia/przezwiska, od plemienia Sidinów. Przez wieki Szczecin wielokrotnie zmieniał nazwy. Najstarsza wzmianka wymieniająca nazwę Stetin pochodzi z 1133, w 1188 Stetyn, w 1251 Stitin, a także Stitinum, Stitin, Stetina i Stittin. Dawniej stosowano także nazwę „Stary Szczecin” (Alten Stettin), dla odróżnienia od Nowego Szczecina, czyli Szczecinka. Polskim przedwojennym egzonimem była nazwa Szczecin (1890, 1938). Nazwa Szczecin została urzędowo ustalona w 1946